مرحوم حاج ابوذر الگوی خیر و نیکی
مرحوم حاج ابوذر الگوی خیر و نیکی
بسمه تعالی
مرحوم حاج ابوذر الگو و نمای خیر و نیکی، شب گذشته از میان ما رفت؛ این مرد عامل، صبور، سخت کوش و ایثارگر و خدوم، صاحب دل پاک حاج نبیل عباس مشهور به ابوذر است.
خداوند ایشان را غریق رحمت فرماید و در جایگاه مکرّمی قرار دهد؛ رفتن ایشان همانند کردارش بدون سر و صدا بود؛ هیچگاه از فعالیتهای مستمر و کثیر خود در دهها سال سخن نمیگفت بلکه آثار بجای مانده از او با آواز رسا حکایت از او میکرد، در مکانهای زیادی دهها مسجد و حسینیه و مدارس علوم دینی و منازل مسکونی برای طلاب علوم دینی و خانوادههای آبرومند و ازدواج جوانان و کمک به نیازمندان و رساندن غذا و آذوقه و لباس و کمک به بیماران را از خود به یادگار گذاشت تا آنکه نام و آوازهی او بر زبانها جاری شد.
قلب او سرشار از حبّ و دوستی اهل بیت (علیهم السلام) بود، خود را وقف اقامه شعائر و خدمت در مواکب کرده بود. بر زیارت شبهای جمعه امام حسین (علیه السلام) و نیز زیارت امیر المومنین (علیه السلام) حتی در زمان ستم و اختناق رژیم بعث و نیز در زمان شیوع بیماری کرونا مواظبت و مداومت داشت.
از دهه هشتاد قرن گذشته که با ایشان آشنا شدم او با نظام ظالم بعث که در اوج قدرت و سطوت بود در قالب گروههای جهادی همانند مجموعه شهید حسین علوان یعقوبی، مبارزه می کرد. (در سال ۱۹۸۸ خود و دوستانش به شهادت رسیدند.)
در دهه نود در آن برهه تحریم ظالمانهای که بر ملت مظلوم روا داشته شد ایشان همواره با موتور سیکلت خود مساعدات و کمکهای مادی و مالی را به نیازمندان می رساند، او با تمام علاقه و اخلاص این کارها را انجام می داد، و از این توفیق اللهی در کمک رسانی و فعالیتهای خیرخواهانه خرسند و خوشنود و مسرور بود، او برای کسانی که دنبال آبادی آخرت خود هستند و در این راه کوشش میکنند الگو و نمونه خوبی است. او در دنیا زاهد بود و رنگ و لعاب آن، او را فریب نمیداد و چشم به آن نمیدوخت، و دیگران را در آنچه در دست داشت بر خود مقدم میکرد.
او در حال ساخت نزدیک به ۳۰۰ منزل مسکونی برای طلاب علوم دینی در منطقه مدینه العلم بزرگ نجف اشرف بود که اجل به او مهلت نداد تا به سرانجام رساند و او را از میان ما برد.
اگر مرگ جایگزینی را بجای او میپذیرفت به هر آنچه میتوانستیم برای استمرار فعالیتهای مبارک ایشان فدا میکردیم، اما خداوند متعال جوار خود را برای او خواست.