هر کس موجبات ایجاد ضرر به دیگران را فراهم آورد دیه و هزینه های معالجه به عهده او خواهد بود؛ آموزه های اسلامی بر عدم اذیت دیگران تاکید فراوان دارد تا آنجا که کسی که سیر بخورد و دهان او بو بدهد و موجب آزار دیگران شود را از حضور در مسجد باز میدارد، چه رسد به کسی که موجب بیماری دیگری شود. پس باید از سهل انگاری در موجات ابتلای دیگران به بیماری های واگیردار نهایت پرهیز را داشته باشیم چرا که آثار زیانباری در پی خواهد آورد.