شیخ هادی یعقوبی
شیخ هادی یعقوبی
۱۳۲۱ – ۱۳۹۶ هـ
۱۹۰۳ – ۱۹۷۶ م
هادی ابن محمد حسین ابن یعقوب یعقوبی نجفی
او در شهر نجف اشرف متولد شد و در همانجا زندگی خود راسپری نمود و در همانجا دار دنیا را وداع گفت.
او در ابتدا از محضر پدر و پدربزرگ و عموهایش دروس مقدمات را فرا گرفت و دروس فقه را از از محضر استاد محمد علی بحرانی استفاده نمود و پس از آن چند سالی را ملازم عموی خود محمد علی یعقوبی شد که در فن خطابه زبردست بود و با او در شهرهای حله و بعد از آن کوفه در ۱۹۲۰ و پس از آن حیره در ۱۹۲۳ سکونت کرد و از محضر بهره فراوانی را کسب کرد و علوم دینی را از استاد محمد علی غریفی بهره برد.
ایشان همچنین نماینده و وکیل شرعی مرجع عالی قدر آیت الله محمد رضا آل یاسین در شهر حیره بودند.
تالیفات شعری ایشان
در منابع تحقیقات خود قصیده هایی را از خود دارد بویژه در«مستدرک شعراء الغری» و دیوان شعر بنام «حلبات الآداب» بصورت مخطوط که نسخه ای از آن در کتابخانه عمومی الامام الحکیم عراق دارد و نیز ارجوزه ای بنام «حلبات الآداب» بصورت خطی دارد و همچنین فتلاوی در کتاب مستدرک شعراء الغری، از کتاب کشکولی برای نام برده ذکر می کند باید خاطر نشان شد که اغلب شعرهای ایشان در موضوعات مذهبی و دینی و نیز در مدح و ثنای اهل بیت ع می باشد.
ونیز اشعاری را در رثای برخی از علمای آن دوره و دیگر اشعاری را در ذم برخی از همسایه های خود و در ذم برخی از کسانی که خود را ظاهر الصلاح کرده اما در واقع بی قید و بند می باشند دارد و همچنین قصیده ای به شکل کلمات مهمل دارد که از هیچ نقطه ای در آنها استفاده نکرده است.
منابع:
۱- حیدر مرجانی : خطباء المنبر الحسینی – چاپ القضاء – نجف ۱۹۷۷.
۲- کاظم عبود فتلاوی : مستدرک شعراء الغری ج۳ – چاپ دار الاضواء – بیروت ۲۰۰۲.