آیت الله العظمی یعقوبی: استان ذی قار مهد تمدن انسانی و نقش آن در آینده

بسمه تعالى 

مرجع عالیقدر آیت الله العظمی شیخ محمد یعقوبی (دام ظله) همه را به توجه کامل و آماده‌باش برای ادامه مقابله در برابر چالش‌های روزافزونی که جوامع اسلامی، به ویژه مردم عراق، را احاطه کرده، فرا خواند. ایشان همه را به داشتن ابتکار در میدان های مقابله، سازماندهی و یکپارچه‌سازی نیروها، دوری جستن از اختلافات، و آسیب شناسی آن و یافتن راه حل های مناسب، و تدوین برنامه‌ها برای مقابله با این چالش‌ها دعوت کرد. 

این نکته را ایشان در جمعی از موکب‌ داران حسینی در استان ذی قار که در دفتر ایشان در نجف‌ اشرف جمع شدند، بیان کرد. 

وی تاکید کرد که چالش‌های فرا روی ما گسترده است و در مرحله اول ما نیازمند وحدت و یکپارچگی و مشارکت تمامی طبقات برای شناسایی، تحلیل و تشخیص علل و عوامل، و شناخت و درک بهتر آن هستیم، و در مرحله دوم باید هرکس نقش و مسئولیت خود در برابر آن را بداند و جایگاه خود در میدان و خط مقدم این مبارزه بشناسد و در آن قرار گیرد، و همه این‌ها نیازمند تحقیق، دقت نظر و تحلیل دقیق است. 

و در همین راستا، ایشان تلاش‌های برجسته موکب‌های حسینی را قابل تقدیر دانستند و خواستار آن شدند که هر جمعیتی که تصمیم به انجام کار جمعی و مفید دارد، چه خدمات فرهنگی، اجتماعی، انسانی، دینی یا تعظیم شعائر باشد، عنوان موکب را برگزیند؛ زیرا این عنوان در نظر جامعه قابل قبول و اثرگذاری بیشتری دارد، زیرا نام موکب در نظر مردم قابل اطمینان و اعتماد است، در حالی که عناوین حزبی دیگر به دلیل پیامدها و واکنش‌های اجتماعی، موجب شک و تردید در جامعه شده است. 

همچنین ایشان به موکبهای حسینی تأکید کرد که باید به مسئولیت بزرگ خود آگاهی داشته باشند و باید از گسترش برخی از باورهای غلط (طبق آنچه می شنویم) که به برخی از موکبهای حسینی سرایت کرده و متاسفانه نمای شعائر حسینی را بد نمایش می دهد، برخاسته و جلوگیری کنند؛ به ویژه در استان ذی قار عزیز (فیحاء). 

وی به صورت پرسشی ادامه دادند: آیا منطقی است که این باورهای باطل و غلو آمیز، به نام شعائر حسینی گسترش پیدا کنند؟ آیا منطقی است که ما با نام حسین (علیه السلام) گناه کنیم از خدا نافرمانی کنیم؟ و جوانان این موضوع را با نیت و دل پاک آن را باور می‌کنند و گمان می برند که آنها در حال تعظیم شعائر الهی هستند، اما نمی‌دانند که حتی ائمه معصومین (علیهم السلام) نیز از آنها دوری کرده و کسانی که این باورها را دارند را لعنت کرده اند. امیرالمؤمنین (علیه السلام) می ‌فرماید: (یهلک فی رجلان: محب مفرط بما لیس فی، ومبغض یحمله شنآنی على أن یبهتنی) دوگروه درباره من هلاک مى‌ گردند: دوستدار زیاده‌روی که در آنچه در من وجود ندارد مرا دوست دارد، و دشمنى که دشمنى‌اش او را بر آن مى‌دارد که بر من تهمت زند. و همچنین از آنها روایت شده است که خداوند از راه گناه اطاعت نمی شود، ابو حمزه ثمالی می گوید نزد امام سجاد (علیه السلام) بودم که مردی آمد و به ایشان عرض کرد من مردی هستم که به زنان مبتلا شده ام و یک روز زنا می کنم و یک روز روزه می گیرم، آیا این کفاره آن گناه می شود؟ امام سجاد (علیه السلام) به ایشان فرمود: چیزی محبوب تر از این نزد خداوند متعال نیست که اطاعت شود و نافرمانی نشود، پس زنا نکن و روزه هم نگیر، امام باقر (علیه السلام) با دست خود او را سمت خود کشید و فرمود: اى ابا زنّه! عمل دوزخیان را انجام مى‌دهى و امید دارى که وارد بهشت می گردى‌؟! 

ایشان همچنین به خطراتی که در پنهان برای کشور عزیز عراق از نقشه‌ها و توطئه‌ها وجود دارد، اشاره کرد، زیرا که این کشور مرکز نور و منبع هدایت و بإذن خداوند متعال محور تغییرات جهانی آینده است، به ویژه استان ذی قار.  

ایشان از شناخت جهان غرب به  اهمیت این استان فداکاران و ریشه تاریخی و میراث فرهنگی طولانی آن از ابتدای تاریخ و تاثیر آن بر فرهنگ کل جهان ابراز نگرانی و تأسف کرد…، در حالیکه بسیاری از فرزندان این سرزمین به ارزش آن و ساکنین آن توجه نکردند و از نقش فرهنگی آن که خداوند آن را به آنها ارزانی داشته غافل شدند… به نظر می‌رسد که آنها فراموش کرده‌اند که تاریخ از این سرزمین شروع شده است… و شعله نور از آنجا بیرون آمده و جهان به آن روی آورده و آن را مورد توجه خود قرار داده ‌است. ما به خواب عمیق فرو رفته‌ایم یا به برخی از مشکلات جانبی کوچک مشغول شده‌ایم، و از واقعیت غافلیم، در حالیکه پاپ به آنجا می‌آید تا مراسم مقدسی را در آنجا برگزار کند و دیگری به آنجا می‌آید تا معبدی برای دین ابراهیمی بنا کند یا مرکزی را تاسیس کند. و گردشگران از سراسر دنیا به آنجا می‌آیند و درباره پروژه‌ها و طرح‌های زیادی که برای آن در سر دارند صحبت می‌کنند، در حالیکه باید به برخی از آنها با شک و تردید نگاه کرد.ایشان در پایان سخنرانی خود، تأکید کرد همانطور که در یک سخنرانی قبلی نیز بیان کرده بود، اگر می‌خواهیم واقعاً پیرو حقیقی امام حسین (علیه السلام) باشیم، باید مسئولیت‌هایمان را درک کنیم و نقش خود را ایفا کنیم. زیرا امام حسین (علیه السلام) زمانی که فریاد می‌زد “هل من ناصر…”، خوب می ‌دانست که یارانش شهید شده و به سوی پروردگار خود رفته‌اند و هیچ کس از آنان باقی نمانده است؛ اما ندای او به تمام نسلها است که او را در تحقّق اهدافی که برای آنها فدارکاری و جانفشانی کرد یاری کنند.. و ندای او برای همه ما است.
ما از خداوند متعال می‌خواهیم که ما و شما را از پیروان راستین او، و از کسانی که موجب خوشنودی آنحضرت شوند قرار دهد.

بسمه تعالى

دعا سماحه المرجع الدینی الشیخ محمد الیعقوبی (دام ظله) الى الحذر والاستعداد لمواصله الوقوف فی مواجهه التحدیات المتزایده التی تکتنف الشعوب الإسلامیه وخصوصاً الشعب العراقی وامتلاک زمام المبادره فی ساحات المواجهه کلها وتنظیم الصفوف وتوحیدها ونبذ الفرقه ومعالجه أسبابها ووضع البرامج لمواجهه هذه التحدیات.
جاء ذلک خلال کلمه ألقاها سماحتُهُ فی حشد من هیئه المواکب الحسینیه فی محافظه ذی قار بمکتبه فی النجف الأشرف .
وأکدّ سماحتُهُ أن سعه جبهه التحدیات تستدعی تضافر الجهود ومشارکه کل الطبقات لرصدها وتحلیلها وتحدید خلفّیاتها ومصادرها ووعیها فی الخطوه الأولى، ومعرفه کل منّا لدوره ومسؤولیته تجاهها ولیأخذ مکانه فی خندق المواجهه فی الخطوه الثانیه، وهذا کله ینبغی أن یکون محلاً للدراسه والتأمل والتحلیل الدقیق.
وفی ذات السیاق أثنى سماحتُهُ على الجهود المتمیزه التی تقوم بها المواکب الحسینیه داعیاً إلى اتخاذ عنوان الموکب لکل تجمّع یرید القیام بعمل جماعی هادف سواء کانت الخدمات التی یقدمها ثقافیه أو اجتماعیه أو إنسانیه أو دینیه أو شعائریه لأنها ستکون أکثر مقبولیه وأبلغ أثراً فی نفوس الناس، فعنوان الموکب محبوب لدى الناس ومحل اطمئنان وحسن الظن عندهم وفی المجتمع عموماً على عکس العناوین التحزبیّه الأخرى التی أصبحت محل ارتیاب وسوء ظن لدى الناس بسبب جمله من التداعیات وردّات الفعل التی انتابت الوسط الاجتماعی.
کما دعا سماحتُهُ المواکب الحسینیه إلى وعی مسؤولیتها الکبیره وأن تأخذ بزمام المبادره فی منع (ما نسمع عنه) من انتشار بعض العقائد الباطله التی سرت إلى بعض المواکب الحسینیه وشوهت الشعائر الحسینیه مع شدید الأسف، خاصه فی محافظه ذی قار العزیزه (الفیحاء).
وتسائل سماحتُهُ مستنکراً فهل من المعقول أن تنتشر هذه العقائد الباطله التی تطفح بالغلو باسم الشعائر الحسینیه؟ أو هل من المعقول أن نعصی الله تعالى باسم الحسین (علیه السلام)؟! ویصّدق الشباب ذلک بنوایاهم الصادقه المخلصه وقلوبهم الطاهره ظناً منهم أنهم یعظمون شعائر الله تعالى.. ولا یعلمون أن المعصومین (علیهم السلام) أنفسهم قد تبرؤا منها ولعنوا من یقول بها.. إذ یقول أمیر المؤمنین (علیه السلام): (یهلک فی رجلان: محب مفرط بما لیس فی، ومبغض یحمله شنآنی على أن یبهتنی) ، وما ورد عنهم (علیهم السلام) من أن الله تعالى لا یطاع من حیث یُعصى، روى أبو حمزه الثمالی قال (کنت عند علی بن الحسین (علیه السلام) فجاءه رجل فقال: یا أبا محمد إنی مبتلی بالنساء فأزنی یوما وأصوم یوما، فیکون ذا کفاره لذا؟ فقال له علی بن الحسین (علیهما السلام): إنه لیس شیء أحب إلى الله عز وجل من أن یطاع ولا یعصى، فلا تزن ولا تصم فاجتذبه أبو جعفر (علیه السلام) إلیه فأخذ بیده، فقال: یا أبا زنه تعمل عمل أهل النار وترجو أن تدخل الجنه) .
ولفت سماحتُهُ إلى خطوره ما یحاک فی السر لبلدنا العزیز من المؤامرات والدسائس لأنه مرکز النور ومنطلق الهدایه ومبعث الحیویه ومحور التغییر العالمی المقبل بإذن الله تعالى وخاصه محافظه ذی قار.
وتأسف سماحتُهُ لالتفات الغرب وادراکه أهمیه هذه المحافظه المضحیه وعمقها التاریخی وإرثها الحضاری الممتد منذ فجر التاریخ وتأثیرها فی ثقافه العالم کله، وغفله الکثیرین من أبنائها عنها إذ لم یلتفتوا إلى قیمه هذه الأرض وشعبها، وانشغلوا عن الدور الحضاری الذی منَّ الله تعالى به علیهم.. وکأنهم نسوا إن التاریخ بدأ من محافظتهم.. وأًسرج مشعل النور منها، ویقصدها العالم، ویجعلها محطاً لاهتمامه وترکیزه.. ونحن نائمون فی سبات عمیق أو منشغلون ببعض المشاکل والمهاترات الجانبیه الصغیره، فیأتیها البابا لیقیم قداساً فیها ویأتی الآخر لیؤسس فیها معبداً للدیانه الإبراهیمیه أو ینشئ مرکزاً ما، ویتوافد علیها السیّاح من أصقاع الأرض، ویجری الحدیث عن مشاریع وخطط کثیره أُعدّت لها، ویقع بعضها فی دائره الارتیاب.
وفی نهایه محاضرته أکد سماحتُهُ ما ذکره فی محاضره سابقه وهو أننا إذا أردنا أن نکون أنصاراً حقیقیین للحسین (علیه السلام) فعلینا أن نعی مسؤولیاتنا وأن نأخذ دورنا فالحسین (علیه السلام) عندما کان ینادی هل من ناصر.. کان یعلم جیداً أن أنصاره قد استشهدوا ومضوا إلى ربهم بین یدیه ولم یبق منهم أحد على قید الحیاه.. وإنما کان یوجه نداءه إلى کل الأجیال ویدعو من ینصره إلى تحقیق أهدافه التی ضحى وبذل مهجته من أجلها.. ونداءه (علیه السلام) لنا جمیعاً.
ونسأل الله تعالى أن یسجلنا وإیاکم من أنصاره الحقیقیین ومن یدخلون السرور علیه بلطفه جل وعلا.