روایات شریفه دلالت میکنند که حج یکی از بزرگترین راههای فرار به سوی خداوند تبارک و تعالی است. شیخ کلینی در کتاب “الکافی” و شیخ صدوق در “معانی الأخبار” با اسناد از امام باقر (علیه السلام) نقل کردهاند که در تفسیر “فرار به سوی خدا” فرمودهاند:(حجّوا الى الله عز وجل) به سوی خدا حج کنید. همچنین شیخ صدوق در کتاب “الفقیه” با اسناد از زید شهید از پدرش امام سجاد (علیه السلام) روایت کرده که فرمودهاند:
(یعنی حجّوا إلى بیت الله، یا بنیَّ إن الکعبه بیت الله، فمن حجّ بیت الله فقد قصد إلى الله) یعنی به سوی خانه خدا حج کنید. ای فرزندم، کعبه خانه خداست، هر کس به خانه خدا حج کند، به سوی خدا قصد کرده است. امام (علیه السلام) برای کسانی که توانایی حج ندارند این مفهوم را گسترش داده و فرمودهاند: (والمساجد بیوت الله فمن سعى إلیها فقد سعى الى الله وقصد إلیه) مساجد خانههای خدا هستند، هر کس به سوی آنها برود، به سوی خدا رفته و قصد او را کرده است.
دلّت الروایات الشریفه أن الحج هو من أعظم طرق الفرار إلى الله تبارک وتعالى، فقد روى الشیخ الکلینی فی الکافی والشیخ الصدوق فی معانی الأخبار بالإسناد عن الإمام الباقر (علیه السلام) فی تفسیر الفرار الى الله قال: (حجّوا الى الله عز وجل)، وروى الشیخ الصدوق فی الفقیه بسنده عن زید الشهید عن أبیه السجاد (علیه السلام) قال: (یعنی حجّوا إلى بیت الله، یا بنیَّ إن الکعبه بیت الله، فمن حجّ بیت الله فقد قصد إلى الله) ویضیف الإمام (علیه السلام) توسعه لذلک لمن لم یتیسر له الحج فقال (علیه السلام): (والمساجد بیوت الله فمن سعى إلیها فقد سعى الى الله وقصد إلیه).