معتقدم یکی از با ارزش‌ترین چیزهایی که قیام جوانان آگاه و غیور، در انتفاضه آزادی عراق محقق ساخت، بازگرداندن هویت ملی بود که فرقه گرایان و فاسدان و مزدوران آن را سلب کرده بودند؛ تا جایی که دیگر امیدی به زنده کردن آن هویت نبود و بسیاری از فرزندان وطن را مجبور کرده بودند که مهاجرت کرده و خانواده و خاطرات خود را رها کنند.
اما جوانان شجاع، این آتشفشان را در دل تمام مردم برافروختند و این نیروی بزرگ را به حرکت درآوردند و همه گروه‌های ملت را تحت یک شعار گرد آوردند و آن «وطن آزاد و مستقل» است. وطنی که کرامت انسانی فرزندانش را حفظ می‌کند و سعادت و پیشرفت آنها را برای امروز و فردایشان محقق می‌سازد.
از این جوانان چیزهایی دیدیم که دل‌ها را آرامش می‌بخشد و عقل‌ها را به شگفتی وامی‌دارد و تصویر عراق ریشه‌دار و اصیل را برای عالم به نمایش می‌گذارد. عراقی که گهواره تمدن‌ها و مناره علوم و معارف بشری است. در این جوانان ایثار، شجاعت، آگاهی، اخلاص، سازماندهی، مطالبه حقوق، مبارزه با ظلم و فساد با روش‌های مسالمت آمیز و متمدنانه را دیدیم. این ویژگیها در ملتی جمع نمی‌شود، مگر اینکه خداوند نیز آنها را تقدّس بخشیده و شأنشان را بلند می‌گرداند. در مقابل اگر سستی کنند و دست از یاری حق بردارند و در برابر باطل و فساد سر تسلیم فرود آوردند، ذلیل و خوار شده و از ساده‌ترین حقوق خود محروم می‌گردند. این همان است که حضرت رسالت پناهی، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حدیثی شریف از آن خبر داده‌اند. آنجا که فرمودند: «هیچ امّتى که حقّ ضعیف آن از قوی، بدون ترس و لرز ستانده نشود، خوش بخت نمى‌گردد».[۱]
من این مطلب را از سال ۲۰۰۵ میلادی (۱۳۸۴ شمسی)، زمانی که نشانه‌های فساد و ظلم احزاب سیاسی حاکم آشکار شد، گوشزد کردم و به بیداری و آگاهی امت برای خواسته‌های حقیقی خود و ضعف فقدان رهبری فراخواندم.
باز هم به حکومت و رهبران سیاسی و نظامی خاطر نشان می‌شوم که این جوانان، ثروت واقعی عراق هستند و اینان هستند که آینده روشن وطن را تضمین می‌کنند. پس این ثروت بزرگ را از دست ندهید. همین جوانان بودند که به پیکار تروریسم رفتند و آن را شکست دادند و دنیا را از شرّ آنها رهایی بخشیدند. همین جوانان غیور بودند که زیارت مقدس اربعین را زنده کردند و عراق را در مقابل همه عالم رو سفید ساختند. پس باید به صدای آنها گوش داد و خواسته‌هایشان را شنید و فورا به انجام آن همت گمارد، تا اطمینان خاطر پیدا کرده و امید و آرزو دوباره به آنها بازگردد.
اما اصرار بر سیاست سرکوب و خشونت بی‌فایده بوده و کشور و بندگان خدا را به ورطه نابودی می‌کشاند و شما هم نمی‌توانید جوانانی که با آغوش باز به سراغ مرگ رفته‌اند و سینه‌های خود را آماج گلولها قرار داده‌اند را شکست دهید.
از جوانان عزیز نیز می‌خواهم که سلامت انتفاضه را حفظ کرده و اموال عمومی و خصوصی را محافظت کنند و بر احدی از نیروهای امن یا غیر ایشان تعدّی نکنند، تا تأیید و همدلی داخلی و خارجی را به دست آورند؛ چرا که این، فریاد معاندان را بلند کرده و دیگر مورد تأیید واقع نمی‌شوید و حقتان از بین می‌رود و به انسانهایی خرابکار تبدیل می‌شوید. پس آگاه و به هوش باشید.
وقت آن رسیده که احزاب و گروهای حاکم، از کارهای خود پشیمان شده و از ملتی که با تمام وجود و هستی خویش به میدان آمده، تا روش فاسد آنها در اداره مملکت را محکوم کند، عذرخواهی کنند و زمینه را برای فرزندان با کفایت و مخلص وطن فراهم سازند، تا نقش راهبری خود در اداره کشور را بازی کنند.
این انتفاضه از صندوقهای رأی دروغین، در بازتاب اراده مردم و انتخاب نماینده حقیقی خویش پیشتر بود و اگر بگوییم که حکومت از طریق صندوق انتخابات بر سر کار آمده، ولی این انتفاضه مشروعیت آنها را سلب نمود؛ چه آنکه مردم مصدر اصلی هر حکومتی هستند و اراده آنها برای آغازو استمرار، شرط اساسی است که اگر در هر زمانی از بین رود، مشروعیت حاکم نیز زائل می‌شود.
